Chéri

Daha önce Chéri hakkında bir şeyler karalamıştım ama blogun o kısımlarını sildiğim için, daha detaylı daha güzel bir yazı hazırlamaya karar verdim. Bu filmi yazarken kesinlikle izlemeniz gerekiyor diye düşünmediğimden başlığına da mutlaka izleyinli başlığımdan koymadım.

Chéri 2009 yılında çekilmiş, yönetmeni Stephen Frears olan bir dram filmi. Başrollerinde Michelle Pfeiffer ve Rupert Friend gibi isimler barındırması yanında, Felicity Jones (bir sevemedim şu kadını) ve Kathy Bates gibi isimler de rol almış.

Filmin konusu ise yaşlanmakta olan emekli bir courtesan (kelimeyi araştırdım ama Türkçe'ye nasıl geçirsem bilemedim) ve genç bir adamın ilişkisini konu alıyor.

Müzikleri Alexandre Desplat'tan, The Rose Acasia parçası ise en sevdiğim.

Spoiler Alert vereyim yine de. Ben bu filmi ille izleyeceğim diyorsanız resimden altını okumayın, başka yazıya geçin.

"Meanwhile, Edmée accuses Chéri of not caring about her, and says all he ever does is think of Léa. While out on the town with a friend, Chéri tries opium and cocaine, and on his way back he notices that Léa's apartment is no longer empty, and she has returned home. Comforted by the fact that Léa has returned, Chéri runs home to Edmée where he makes love to her properly and kindly, thinking that he can now live in peace with Edmée. He sends Charlotte the next day to inspect Léa's home, whereupon Léa says she is madly in love with her new "suitor", and learns (falsely) from Charlotte that Chéri and Edmée are crazily in love and happier than ever. That night, after hearing from Charlotte that Léa is in love with her suitor, Chéri breaks into her home and admits he loves her. The two spend one more night together and plan on running away. In the morning, however, Léa apologizes to Chéri for "ruining him" and making life too easy on him when they first begun their affair. Léa tells Chéri to go back to Edmée, for their age difference would always prevent a true relationship blossoming between them. Tentatively, Chéri leaves. Léa stares into her mirror at her aging face, and the narrator reveals she is angry for being born two decades before Chéri. The narrator also reveals that, after a while, Chéri realises that Léa was the only woman he could ever love, and he commits suicide."

Filmin beni ciddi ciddi bağladığı kısım sonuydu, zaten onu da belirginleştirdim alıntıda. Film yine bana ageism ne iğrenç şey dedirtti. Ama bu yüzden sevdim. Film bana kimi seviyorsan sev işte dedirtmiş olabilir. Her neyse. Chéri öyle ahım şahım bir film değil, sıkıcı olabilir. Ben izledim, çünkü bu benim film zevkim. Sizi gerçekten bilemiyorum.